Persian 
English والدینی که می خواهند فرزندان خود را برای صحبت به زبان دوم تربیت کنند ، می توانند چیزهای زیادی را از آن دسته از خانواده ها یاد بگیرند که در تربیت فرزندان دوزبانه موفق بوده اند. با این حال ، همچنین فکر می کنم که بسیاری از والدین را می توان یافت که فرزندانشان بزرگ شده اند و به زبان دوم تسلط ندارند. شنیدن نظرات بزرگسالان یک زبانه که در یک خانواده چند زبانه بزرگ شده اند به همان اندازه مهم است.
اینها متداول ترین دلایلی است که برای فرزند یک خانواده ی چند زبانه (یک زبانه یا دو زبانه) آورده ام:
-
“ما واقعاً به زبانها فکر نکردیم”
این شاید نظری است که من بیشتر اوقات شنیده ام. دوزبانگی با جادو اتفاق نمی افتد - مگر اینکه شرایط ایده آل باشد. در سناریوی کامل ، کودک به طور مداوم در معرض هر دو زبان قرار دارد و با چندین نفر از طریق این زبان ها تعامل دارد. والدینی که دوزبانه هستند اغلب اذعان می کنند که فکر می کردند فرزندانشان به طور طبیعی بزرگ می شوند و به زبان های اول و دوم صحبت می کنند ، به همان روشی که خودشان انجام دادند ، بنابراین توجه زیادی به میزان تماس فرزندانشان با زبان های مختلف نمی کردند.
این مقاله را در مورد برنامه ریزی پیش رو برای تربیت دوزبانه فرزند خود بخوانید.
-
“ما خیلی دیر شروع کردیم”
با توجه به مطالب فوق ، وقتی والدین متوجه شدند فرزندشان زبان دوم را یاد نمی گیرد ، تصمیم گرفته اند در مرحله بعد فرزندان خود را با زبان كمتر گفتاری آشنا كنند. خانواده های دیگر ممکن است بخاطر تربیت فرزندان خود به صورت دوزبانه برنامه ریزی کرده باشند ، اما به هر دلیلی تصمیم گرفتند، معرفی زبان دوم را به فرزند خود به تاخیر بیندازند. در هر دو مورد ، تغییر در الگوی زبان خانواده ضروری است - گفتن یک کار آسان ، اما انجام یک امر کاملا متفاوت در زندگی واقعی. چند والد گفته اند كه آنها انرژي لازم براي اصرار بر اينكه فرزندانشان با آنها به زبان ديگري صحبت كنند را ندارند و يا اينكه آنها به دليل علاقه نداشتن فرزندانشان، منصرف شدند.
این مقاله را بخوانید تا راه هایی را برای (دوباره) معرفی زبان دوم به کودک خود ببینید
-
“فرزندان ما نمی خواستند به زبان دوم صحبت کنند”
بعضی از والدین اظهار می کنند که فرزندانشان اصلاً دوست ندارند به زبان آن ها صحبت کنند ، زیرا بچه ها این زبان را کاملاً رد می کنند. به نظر من کمی سخت است که باور کنم مقاومت از روز اول وجود داشته است. کودک زبانی را یاد می گیرد که والدین به طور مداوم با او صحبت می کنند. سوالی که باید بپرسید این است که چه اتفاقی افتاده است قبل از اینکه کودک از صحبت کردن به زبان خودداری کند. آیا تعامل کافی با کودک در زبان وجود داشت؟ آیا صحبت کردن به این زبان در خانواده عادت بود؟ آیا نگرش مثبتی به زبان و فرهنگی که آن را نشان می دهد وجود داشت؟ آیا انتقال زبان برای والدین یک اولویت واقعی بود؟
مقاله با نام "راه های ایجاد انگیزه در کودک برای صحبت کردن به یک زبان خانوادگی" و مقاله "40 ایده بر اساس سن کودک خود" را بخوانید.
-
“من وقتی کوچک بودم به این زبان صحبت کردم، اما بعد آن را فراموش کردم
تمام یک زبانه های بزرگسال به من گفته اند که آنها به خاطر می آورند که وقتی کوچک بودند به یک زبان خانوادگی مسلط بودند و به راحتی با پدربزرگ و مادربزرگ و دیگر اقوام صحبت می کردند ، اما بعداً تغییر کرد و آنها دیگر صحبت نکردند. اتفاقی که معمولاً می افتد این است که آنها مهد کودک یا مدرسه را شروع کردند. غوطه ور شدن آنها در زبان رسمی در تمام روزها، پیدا کردن دوستان بیشتری که فقط به زبان زسمی کشور صحبت می کنند و می خواهند مانند بقیه باشند: شروع مهد کودک یا مدرسه، زمان بسیار مهمی برای یک کودک دوزبانه است. در این مرحله مهمتر از هر زمان دیگری برای والدین این است که وقتی با کودکشان صحبت می کنند به زبان رسمی روی نیاورند. بسیاری از این بزرگسالان همچنین اظهار داشتند که آرزو می کنند پدر و مادرشان اصرار داشته باشند که آنها به زبان خانواده صحبت کنند.
این مقاله را بخوانید تا موارد را برای کودک دوزبانه ای که به مهد کودک یا مدرسه می رود، در نظر بگیرید.
-
“والدین من به زبان خانوادگی با یکدیگر صحبت می کردند ، اما با من نه!”
در برخی از خانواده ها حفظ و نگهداری زبان خانوادگی، با اولویت کمتری نسبت به یادگیری زبان رسمی جامعه مورد توجه قرار گرفته است. در نتیجه ، والدین از صحبت با زبان اقلیت با فرزندان خود اجتناب کرده اند. اگرچه قابل درک است، به خصوص اگر خانواده ای به تازگی به کشوری رفته باشند. واقعیت این است که فرزندان در هر صورت زبان رسمی جامعه را یاد می گیرند. با این حال، اگر هرگز با آنها به زبان خانوادگی صحبت نشود ، آنها تعامل با آن را یاد نمی گیرند. به زبان خانوادگی و فرهنگ خود افتخار کنید!
این مقاله را در مورد زبان اقلیت در خانه (mL @ H) و اثبات چرایی موثر بودن آن بخوانید.
-
“به ما گفته شد که فقط به یک زبان پایبند باشید”
با وجود بسیاری از تحقیقات که خلاف آن را نشان می دهند ، هنوز هم به بسیاری از خانواده ها توصیه نادرستی مبنی بر کنار گذاشتن زبان خانواده به عنوان راه حلی برای موضوعات مختلف گفتار و زبان داده می شود. یا به آنها گفته شده است که دوزبانگی باعث سردرگمی می شود. متأسفانه ، بسیاری از والدین نیز از این توصیه پیروی کرده اند و فرزندشان از اوایل زندگی شانس دوزبانه شدن را از دست داده است.
-
“ما به عنوان یک خانواده بیش از حد مشغول بودیم”
احتمالاً کمبود وقت، بیشترین دلیل انجام ندادن کاری است. همه ما می توانیم این را بپذیریم. سپس دوباره ، ممکن است بپرسیم که آیا این دلیل، درست است؟ - به طور معمول ما وقت و راهی برای انجام کاری پیدا می کنیم که برای ما اولویت بالایی دارد.
این مقاله را در مورد تمام مزایایی که دوزبانگی با خود می آورد ، بخوانید.
