در تمام دنیا، اختلال‌های روان پزشکی شایع‌تر از آن هستند که بسیاری از مردم تصور می‌کنند. بر اساس آخرین پیمایش ملی انجام‌شده در ایران، در هر سال ۲۳/۶ درصد از افراد جامعه (تقریبا یک نفر از هر ۴ نفر) حداقل یک اختلال روان پزشکی را تجربه می‌کنند.

اختلال‌های روان‌پزشکی می‌توانند هر فردی را در هر سن و جنس و نژاد و طبقه‌ی اقتصادی-اجتماعی و مذهب مبتلا کنند. اگر اختلال‌های روان‌پزشکی درمان نشوند، علاوه بر ایجاد ناراحتی برای خود فرد، می‌توانند باعث افت عملکرد و مشکلاتی در حوزه‌های فردی، بین‌فردی، خانوادگی، اجتماعی، شغلی، و تحصیلی فرد مبتلا شوند. با مراجعه به روان‌پزشکان می‌توان اختلال‌های روان‌پزشکی را تشخیص داد و با کمک گرفتن از روش‌های دارویی و غیردارویی، توسط روان‌پزشکان و سایر متخصصان سلامت روان، آن‌ها را درمان کرد.

کاملا خیر. بیماری اعصاب و روان بک بیماری است که ناشی از تغییراتی در عملکرد مغز است و نه بی ارادگی یا بی ایمانی. افراد بسیار با اراده یا مومن هم ممکن است در زمان هایی دچار بیماری هایی مانند افسردگی شوند که با درمان مناسب بهبود می یابند.

خیر. این یک باور غلط است که در فرهنگ ما رواج دارد. ازدواج برای هر فردی می تواند اثرات مثبت یا منفی بگذارد ولی راه درمان بیمارهای اعصاب و روان ازدواج نیست. همین طور که عامل درمان بیماری های قلب،‌ فشارخون و چربی بالا و مانند آنها ازدواج نیست.

خیر. ابدا خیر. این یک باور غلطی است که متاسفانه هنوز رواج دارد،‌ هرچند بسیار کمتر از قبل. افراد مبتلا ممکن است در زمان عود شدید بیماری شرایط ازدواج را نداشته باشند درست مانند کسی که دچار حمله قلبی شده است ولی پس از بهبودی می تواند درباره ازدواج و یا عدم ازدواج تصمیم بگیرد.

خیر. مشاوره و روان درمانی یک کار تخصصی و حرفه ای است. هر چند ممکن است در بخشی از مشاوره یا درمان خود توصیه هایی هم بکنند. ولی آنان از شیوه های روزآمد و تخصصی برای اصلاح باورهای ناکارآمد،‌ تغییر رفتارهای نامناسب،‌ بهبود حالت های هیجانی و خلقی و ارتباط موثر با دیگران استفاده می کنند.

خیر. اول اینکه چنین اصطلاحی غلط و اطلاق آن به هر فردی غیراخلاقی است. دوم آنکه بیماری های روانپزشکی یا اعصاب و روان طیفی از اختلالات خفیف تا شدید هستند. اکثر افراد (یک نفر از هر ۴ نفر)‌ نوعی اختلال خفیف تر مانند اضطراب،‌ افسردگی یا وسواس دارند و فقط عده معدودی اختلالات شدیدتر مانند اسکیزوفرنی یا دوقطبی دارند و سوم آنکه ممکن است افراد سالم هم برای پیشگیری از ابتلا یا مشاوره برای مسایل مختلف زندگی عادی خود،‌ مانند مسایل زناشویی یا خانوادگی یا تربیت فرزندان از روانشناس،‌ مشاور و یا روانپزشک کمک بگیرند.